Wat een vreemde vraag… Inderdaad, een rare vraag!

Als kind bij de tandarts
Als kind had ik een tandarts uit de duizend. Iemand waar ik niet bang voor was. Het was een warm persoon met een gouden hart die alleen maar het beste voorhad met zijn patiënten. Ik moet een jaar of 10 geweest toen het begon: pijnscheuten onderaan rechts aan een kies. Ik kwam aan bij Moeke, mijn oma. Zij zag onmiddellijk dat er iets scheelde dus vertelde ik haar over mijn tandpijn.

Het omaritueel voltrok zich meteen. Een watje gedrenkt in whisky moest ik op mijn tand leggen en dan zou het beteren. Haar ‘grootmoeders’ remedie had een bijzonder aangenaam maar tijdelijk effect. Tegen de avond echter werd de pijn echt onhoudbaar zodat mama om half twee ’s nachts mijn held de tandarts belde. Twintig minuten later lag ik in de grote tandartsstoel in zijn praktijk, net om de hoek bij ons thuis. Een kanjer van een naald, waar ik dankzij hem niet meer bang voor was, werd in mijn tandvlees geprikt. Even later leek alles versneld te gaan. Na een uurtje boren en zagen werd de rotte appel verwijderd uit de mond.

De jaren daarop ging ik trouw om de zes maand naar mijn redder in nood. Ik herinner mij nog hoe trots ik altijd was als ik er buitenkwam. Er stond altijd een brede smile op mijn gezicht. Hij wees me er telkens even op dat ik niet te hard mocht glimlachen in de auto omdat er anders wel eens ongelukken zouden kunnen gebeuren door de weerkaatsing.

Goed advies 
Telkens wanneer ik daar met mijn mond open lag en uiteraard niks kon zeggen, stopte hij zelf nooit met babbelen. Je zou denken: ‘da’s vervelend’. Toch gaf hij me raad die eigenlijk niets met mijn tanden te maken had, afgezien van de nadrukkelijke aansporing elke avond te flossen. Hij was degene die me vertelde dat ik beter niet van de kraan dronk omdat het water oestrogeen bevat. ‘Al die vrouwen die de pil slikken Katrien! Dat komt onvermijdelijk in het drinkwater terecht en dat kunnen ze er niet uitfilteren’. Toen stond ik daar echt niet bij stil. Maar toch bleef het rondspoken in mijn geest. Op die leeftijd was ik nog niet echt bezig met factoren die schadelijk zouden kunnen zijn voor mijn gezondheid.

Wat ik wel weet is dat onnatuurlijke hormonen chemische stoffen zijn die invloed hebben op mijn organen en weefsels én, wellicht ook op mijn gemoed.

In elk geval besloot ik geen water meer te drinken van de kraan. In de plaats daarvan ging ik Spa blauw kopen in grote hoeveelheden. Dat zat in de gekende plastic flessen. Hiervan dronk ik gemiddeld 1,5 liter per dag. Hoeveel micro-plastics ik hierdoor binnen kreeg is ook maar de vraag. In die tijd ging je dat ook niet even googelen. Uiteindelijk ging het over het advies dat ik had gekregen van een vertrouwenspersoon.

Hier heb ik het geluk dat ons water van onze eigen bron komt. Dat ervaar ik als luxe en daar ben ik heel dankbaar voor.

Het belang van visolie
Visolie! Nog zo’n suggestie van mijn tandarts. Het vertraagt het verouderingsproces, het versterkt de spieren, ondersteunt de hersenfunctie en is goed voor het immuunsysteem. Het is vaak moeilijk genoeg omega 3 vetzuren binnen te krijgen via je dagelijkse voeding. Daarom neem ik het als supplement, elke dag.

Zo zie je maar dat je soms onbewust iets meeneemt van iemand die je vertrouwt en waarnaar je opkijkt.

Zo belanden we bij gewoontes. Iedereen heeft dagelijkse routines. Goede en slechte. Vaardigheden die je jezelf oplegt en aanleert. Zaken waar je niet meer bij stil staat. Je doet het gewoon. Net zoals je ’s avonds voor het slapen gaan je tanden poetst zonder er over na te denken.

Aankweken van routines die goed voor je zijn
Als je bepaalde dingen wil veranderen in je leven dan begint alles hiermee. Ik schreef ze onlangs op voor mezelf. Ik stelde mezelf de vraag ‘wat heb ik dagelijks nodig om me beter te voelen en energieker?’. ‘Hoe begin ik hieraan?’ Alles begint met kleine stapjes. En hoe meer je jezelf oplegt om je doel snel te bereiken, hoe meer het routine wordt. Op lange termijn loont dit echt de moeite.

In mijn vorige blog – Back on track – schreef ik dat ik de draad terug ging opnemen om te joggen en elke dag mijn yogamat boven te halen. Ondertussen ga ik 3 maal per week lopen en blijf ik trouw aan mijn yogasessie, elke ochtend op hetzelfde uur. Stukken beter voel ik me en het wordt een gewoonte. Consequent zijn en volharden is nodig om je naderhand voldaan te voelen.

“The secret of your future is hidden in your daily routine”

Tot de volgende keer,

Katrien

995